Wie is Tamara?
Een chaotische, romantische, overenthousiaste boekenfan, liefhebbende vrouw én moeder.
Waarom schrijf je?
Omdat schrijven het mooiste is dat er bestaat. Ik heb zoveel verhalen in mijn hoofd dat ik wel 100 boeken kan schrijven en in elk boek zit wel iets van mezelf dat ik op die manier met de wereld deel.
Schrijf je al lang en hoe is het ontstaan?
Ik kan me niet eens een tijd herinneren waarin ik niet schreef. Eerst in dagboeken, maar later verhalen en liedjes, toneelstukjes en uiteindelijk ook boeken. Ik had niet veel ‘sociaal leven’ en dus verzon ik al die dingen die ik graag zou willen doen gewoon op papier. Ik las mijn eerste boek(je) toen ik bijna vier was en vanaf dat moment is het eigenlijk mijn droom geweest ooit een boek te schrijven, want dat wilde ik ook kunnen. Iets maken dat andere mensen mee kon nemen in mijn eigen wereld. Dat ik echt ben gaan schrijven voor ‘andere mensen’ kwam doordat ik bij de eerste schrijfwedstrijd waar ik aan meedeed meteen op de longlist kwam. Het was er eentje van Luitingh sijthoff dus niet bepaald een kleine wedstrijd.
Hoe kwam je op het idee?
Ik zat in de trein, onderweg terug naar huis van een bezoekje aan een uitgever. Op dat moment was net Comic Con en er liepen allemaal mensen rond die verkleed waren. Ik zei voor de grap ‘Daar zou ik best een verhaal over kunnen schrijven.’ Mijn vriendin, ernstig ziek, zei: ‘Ja, Ik zie het voor me. Zo’n meisje in zo’n kostuum en dan zo’n nerd die spelletjes maakt.’ Vanaf dat moment liet het idee me niet meer los. Ik begon te schrijven en schreef in 16 dagen de eerste versie van het boek, dat voor ik het daadwerkelijk instuurde eerst nog zes keer veranderde, waarin het meisje met de kostuums en pruiken (Dat in de eerste versie nog kaal was) ernstig ziek was, en hulp kreeg van de jongen die games ontwerpt. En zo kwam ‘Ctrl Alt Delete‘ tot stand.
Waar gaat het boek over?
Ik ben vreselijk slecht in samenvattingen schrijven die niet te veel van het verhaal weggeven. Ik vertel veel te veel, of het boek klinkt alsof je het kunt gebruiken om je moeder in slaap te sussen. Ik denk dat je daarom het beste de achterflap kunt lezen. Over Jim, de jongen die veel geld heeft verdiend met het maken van een computerspelletje, en Lily, die heel erg ziek was en nu haar grote droom die op het punt van uitkomen staat, in duigen ziet vallen.
Hoe kom je aan je personages?
Ik baseer mijn personages op mensen die ik ken, van iedereen een paar karaktertrekken en die gooi ik allemaal bij elkaar. In het geval van Lily baseerde ik haar voor een groot gedeelte op mijn ziekte vriendin, maar ook op mezelf omdat zij dingen doet die ik dolgraag zou willen. En zoals meestal het geval is was het ook nu: Er is bijna niets meer over van hoe ik de personages oorspronkelijk in mijn hoofd had, zo zijn ze gegroeid.
Gaat het schrijven je makkelijk af?
Ja. Ik sta er nog steeds van te kijken hoe graag mensen iets lezen dat ik schrijf. Voor mijn gevoel schud ik het uit mijn mouw. Het is voor mij inmiddels iets zo natuurlijks dat ik er niet eens over na hoef te denken. Soms ga ik zitten, begin te schrijven en als ik stop zie ik dat ik al 7000 woorden heb geschreven terwijl ik voor mijn gevoel pas tien minuten bezig ben. Ik moet mezelf wel eens afremmen. Ik zou elke maand wel een boek kunnen schrijven maar dan zou iedereen me vrij snel zat zijn, ben ik bang.
Lees je ook?
Tot groot ongenoegen van de mensen om mij heen: Ja.
Op mijn ereader, op mijn telefoon waar een leesprogramma op staat, en gewoon uit mijn boekenkast. In bed, op de bank, in de wachtkamer, in de trein. Je kunt het zo gek niet bedenken of ik heb er wel een boek gelezen. Mijn kast stort in, kan de boeken niet meer houden en mijn kast bóven barst ook bijna uit zijn voegen. Ik heb een paar duizend boeken en ik kan nog steeds niet stoppen met nieuwe boeken kopen. Op de rommelmarkt, in de kringloopwinkel, maar helaas ook gewoon in de boekwinkel. Ik ben gek op de geur van boeken.
Ik lees ongeveer 180 bladzijden per uur, dus ik heb ze ook nog eens veel te snel uit. Een boek per dag in de vakantie is dan ook geen uitzondering. En dan lees ik ook nog eens bijna alle genres graag.
Wat zijn je favoriete boeken?
Mijn allereerste ‘grote mensen boeken’ die echt indruk maakten was de bloemen op zolder serie van Virginia Andrews. Mijn moeder spaarde die boeken en ik pakte ze stiekem uit de boekenkast van de logeerkamer toen ik niets te lezen had. Ik was een jaar of 12 toen en ik begrijp nu pas waarom ik ze eigenlijk niet mocht lezen… Inmiddels heb ik al haar Andrews boeken gekregen en alle series gelezen.
Verder ben ik absoluut verslaafd aan Stephen King, ik heb al zijn boeken gelezen én in mijn bezit. Ik kan er geen genoeg van krijgen. Mijn absolute lievelingsboek is dan ook een van hem. ‘De beproeving/The stand.’ Maar mij laten kiezen tussen boeken is net zo onmogelijk als een moeder naar haar lievelingskind vragen: Onmenselijk.
Heb je schrijftips?
Ik geloof niet dat ik (Als een relatief onbekend auteur) de persoon ben die andere personen tips kan geven maar als ik dan toch iets zou moeten zeggen, dan zeg ik: Geloof in jezelf. Als je dit wil, geef dan niet op en blijf doorzetten. Als je doel een boek met je eigen naam erop is, ga dan net zo lang door tot je dat boek in je handen hebt. Dat klinkt makkelijker dan gezegd, en soms duurt het jaren, maar als je talent hebt komt er heus een keer iemand voorbij die dat ziet.
Wat zijn je toekomstplannen?
-Een hele plank vol boeken met mijn naam erop schrijven
-Een boekverfilming
-Nieuwe boekenkast. (Duh.)
-Blijven zoeken naar boeken op de rommelmarkt en hopen dat ik ooit een boek van mezelf tegenkom en dan vragen aan degene die het verkoopt of het soms geen leuk boek was.
-Lang en gelukkig leven en héél oud worden.
